مواد قانونی که به توهین و فحاشی در قانون مجازات اسلامی اشاره دارد:

هرکسی که توسط اوراق چاپی یا خطی و یا توسط درج در روزنامه و جراید یا نطق در مجامع یا توسط هر چیز دیگری به کسی امری را  نسبت دهد و یا آن ‌ها را منتشر کند ، مطابق قانون آن امر جرم به حساب می آید و نتواند صحت آن را اثبات کند ، بجز در مواردی که موجب حد می باشد ، به یک ماه تا یک سال حبس و تا 74 ضربه شلاق و یا یکی از آن‌ها ، حسب مورد ، محکوم می گردد .

*تبصره : در مواردی که نشر آن امر اشاعه‌ی فحشا محسوب شود ، هرچند که بتواند صحت داشتن اسناد را اثبات کند ، مرتکب ، به مجازات مذکور می گردد .

مجازات توهین ساده :

بر طبق ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی مصوب در سال ۱۳۷۵ پیش‌بینی‌ شده است که مقرر می‌دارد :

توهین به افراد از قبیل فحاشی و الفاظ رکیک ،  اگر موجب حد قذف نباشد ، به مجازات شلاق تا ۷۴ ضربه یا پنجاه هزار تا یک میلیون ریال جزای نقدی خواهد بود .

در تبصره ۲ و در ماده ۳۰ از قانون مطبوعات مصوب که در سال ۱۳۶۴ نیز پذیرفته ‌شده به ‌موجب آن  هروقت انتشار مطالب مذکور در ماده فوق راجب شخص متوفی بوده ولی عرفاً هتاکی به بازماندگان شخص بحساب آید هر یک از ورثه قانونی می‌تواند که از لحاظ جزایی یا حقوقی طبق ماده و تبصره فوق اقامه دعوی نماید .

نکته مهم این است که این جرم در زمره جرائم قابل گذشت است که با شکایت شاکی خصوصی آغاز می شود و با گذشت وی نیز در هر مرحله متوقف می گردد .

طبق ماده 145 قانون مجازات اسلامی‌ :

« هر ناسزایی که باعث اذیت شنونده شود و دلالت بر قذف ننماید مانند اینکه کسی به زنش بگوید تو باکره نبودی ، موجب محکومیت گوینده به شلاق تا 74 ضربه می‌شود.»

این حق ، همواره پابرجاست و حتی اگر در محاکم قضائی مطرح نگردد و قذف شونده فوت کند ، این حق به وراث او منتقل می گردد .»